‘Het deed me geweldig goed om telkens weer mijn verhaal te kunnen doen’
‘Op de avond van mijn tweeënveertigste verjaardag zouden de cursisten van mijn EHBO-opleidingsgroep examen doen. Ik ben instructeur Eerste Hulp en het was die avond mijn taak om de zenuwachtige cursisten op hun gemak te stellen’, vertelt Lonneke van de Heuvel in het boek ‘Help, ik heb gereanimeerd!’
Even later wordt ze weggeroepen, want er is iemand in het gebouw die zich niet goed voelt. 1-1-2 was al gebeld en de ambulance is onderweg. Plotseling verandert de toestand van de vrouw. ‘Ineens was het contact weg. Haar ogen draaiden weg en er kwam een luid snurkend geluid uit haar keel. Haar lichaam vertoonde spastische trekkingen en haar gezicht kreeg een vreemde kleur. Dit had ik al zo vaak op filmpjes gezien en uitgelegd in de les, dit was een teken van een hartstilstand’, vertelt Lonneke.
‘De adrenaline schoot door mijn lichaam. Ik riep naar mijn collega-instructeur: ‘Dit is helemaal fout!’ We trokken samen de vrouw plat op de grond. ‘Ik ga beginnen, bel 1-1-2 voor een nieuwe melding!’ Ik voelde in mijn hele lichaam: nu hangt het van mij af, nu moet ik aan de bak.’
Lonneke reanimeert de vrouw tot het ambulancepersoneel het overneemt. Hoe Lonneke er achteraf mee omging? Lees het in het boek ‘Help, ik heb gereanimeerd!’ In dit boek leest u wat het uitvoeren van een reanimatie met je kan doen en vindt u tips over de nazorg.